ΧΑΡΙΤΩΝΟΣ «ΠΕΡΙ ΤΡΟΧΙΣΚΩΝ»

Περιγραφή

Τροχίσκοι, ὀνομάζονται ἀπὸ τὸ σχῆμα, τὸ ὁποῖο τοὺς ἀποδίδεται κατὰ τὴν ἀνάπλασή τους κάποια φαρμακευτικὰ σκευάσματα, τὰ ὁποῖα ἦσαν ἐν χρήσει ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων.

Οἱ τροχίσκοι παρεσκευάζοντο ἀπὸ διάφορες φαρμακευτικὲς οὐσίες, ἰδίως φυτικές, οἱ ὁποῖοι μετεβάλλοντο πρῶτα σὲ λεπτὴ σκόνη, ἡ ὁποία ἔπειτα ζυμουμένη μὲ κάποιον χυμό, σιρόπι ἢ ἄλλη γλυστερὴ οὐσία σὲ μάζα, τεμαχιζόταν σὲ μικρὰ στρογγυλὰ τμήματα, τρίγωνα ἢ τετράγωνα, τὰ ὁποῖα ἀφήνονταν πρὸς ξήρανση πρὶν ἀπὸ τὴν ἀποθήκευση. Οὐδεμία ποτὲ ἐλαιώδης οὐσία προσετίθετο στοὺς τροχίσκους.

Οἱ τροχίσκοι ἦσαν τριῶν εἰδῶν. Ἄλλοι μὲν ἐδίδοντο ἐσωτερικῶς (τρ. πότιμοι) γιὰ στύψη κοιλίας, κατὰ αἱμορραγιῶν ἢ πρὸς ἀποσυμφόρηση ἢ παύση πόνων κοιλιακῶν σπλάχνων ἄλλοι ἐνίεντο (τροχίσκοι ἐνετικοὶ) μετὰ ἀπὸ διάλυση σὲ χυλὸ πτισάνης (χόνδροι ἀπολεπισμένης κριθῆς) ἢ χυλὸ πιτύρων (πιτούρων) κ.λπ. κατὰ δυσεντερίας, αἱμορραγίας ἢ πρὸς στύψη κοιλίας, καὶ κάποιοι τρίτοι ἦσαν γιὰ χρήση ἐξωτερικὴ (τροχ. κατάχριστοι) κατὰ διαφόρων ἐξανθημάτων, ὅπως ἕρπητος, ἑλκῶν ἢ πρὸς καύση ἀνθράκων, πτερυγίων σαρκωμάτων κ.λπ.